ดาวหางส่วนใหญ่เป็นก้อนหิมะสกปรกซึ่งเข้ามาใกล้ดวงอาทิตย์เป็นระยะๆ จากส่วนนอกของระบบสุริยะของเรา เมื่อได้รับความอบอุ่นจากแสงแดด ดาวหางจะขับน้ำและโมเลกุลอื่นๆ ออกมา ทำให้เกิดรัศมีสว่างจ้าหรือโคม่ารอบๆ ดาวหาง และมักมีหางเป็นแก๊สและฝุ่น ก๊าซที่พุ่งออกมาทำหน้าที่เหมือนตัวขับดันบนยานอวกาศเพื่อให้ ดาวหาง มีแรงเตะเล็กน้อยที่เปลี่ยนวิถีโคจรของมันเล็กน้อยจากวงโคจรวงรีตามแบบฉบับของวัตถุอื่นๆ ในระบบสุริยะ เช่น ดาวเคราะห์น้อยและดาวเคราะห์ต่างๆ เมื่อค้นพบ Oumuamua ไม่มีอาการโคม่าหรือหาง และมีขนาดเล็กเกินไปและอยู่ไกลจากดวงอาทิตย์เกินกว่าจะจับพลังงานได้มากพอที่จะขับน้ำจำนวนมากออกมา ซึ่งทำให้นักดาราศาสตร์คาดเดาอย่างดุเดือดเกี่ยวกับองค์ประกอบของมันและสิ่งที่ผลักมันออกไป มันคือภูเขาน้ำแข็งไฮโดรเจนที่ปล่อยก๊าซ H 2หรือไม่? เกล็ดหิมะขนาดใหญ่ที่หนานุ่มถูกผลักด้วยแรงดันแสงจากดวงอาทิตย์? เรือแสงที่สร้างขึ้นโดยอารยธรรมต่างดาว? ยานอวกาศภายใต้พลังของมันเอง